Er is in de afgelopen jaren veel aandacht voor ernstige geweldscriminaliteit onder jeugdigen in Nederland. Nieuwsberichten hebben het over verjonging en verharding van de jeugdcriminaliteit en over een toename in ernstig geweld onder jongeren. Zorgen leven er ook in de politiek en onder professionals. In dit onderzoek wordt deze ontwikkeling voor ernstige geweldsdelicten nader be-keken, door te onderzoeken waar en in welke mate ernstig geweld onder jeugdigen plaatsvindt, en in hoeverre zorgen over geweldscriminaliteit onder jongeren terecht zijn. Dit gebeurt aan de hand van de volgende hoofdvraag: Welke ontwikkelingen doen zich voor in de jaren 2010 tot en met 2021 in (ernstige) geweldscriminaliteit waarbij jeugdigen zijn betrokken? Deze ontwikkelingen worden onderzocht aan de hand van data over jeugdigen die door het OM of de rechter schuldig zijn bevonden aan een geweldsmisdrijf, evenals aan de hand van gegevens van zelfrapportage van daderschap. In dit rapport wordt soms ook verwezen naar verdachten en ontwikkelingen in aantallen verdachten. Het gaat hierbij dan om jeugdigen die door het OM als verdachte van een ernstig geweldsmisdrijf zijn aangemerkt, waarvan een deel uiteindelijk ook schuldig zal worden bevonden. Dit onderzoek betreft een verdiepend onderzoek naar geweld uitgevoerd binnen de kaders van de Monitor Jeugdcriminaliteit. INHOUD Inleiding Literatuur Methoden Resultaten Discussie en conclusie

The study had two main goals: To gather insights into how different police jurisdictions have approached performance measurement. To assess what lessons these approaches can offer for improving police performance measurement in the Netherlands.. A series of research questions were developed to meet these goals. These questions focused on the methods and indicators used to measure performance in a selection of ten policing jurisdictions,2 including the Netherlands; the stated purposes of the performance measurement; the reliability of the approaches; identified or potential adverse side effects of measuring performance; and examples of good or innovative practice in these areas. In addition, several research questions focused on the methods and indicators used to gain insight into the performance of the Dutch police; the aspects of policing not currently captured in this framework; the lessons that approaches to performance measurement in other jurisdictions may offer the Netherlands; and the transferability of these approaches to the Netherlands. To address these research questions, the study team conducted a targeted literature review and expert and stakeholder interviews in each of these jurisdictions, including the Netherlands. The team then selected five case study jurisdictions for more in-depth data collection and analysis: England and Wales, Israel, North Rhine-Westphalia (Germany), Seattle (United States) and Sweden. CONTENTS Introduction Methodological approach Police performance measurement in the Netherlands Case study 1: England and Wales Case study 2: Israel Case study 3: North Rhine-Westphalia Case study 4: Seatle Case study 5: Sweden Cross-cutting themes in police performance measurement Lessons for the Netherlands

De Top600-aanpak in de regio Amsterdam-Amstelland is één van de bekendere lokaal georganiseerde aanpakken van veelplegers van zogeheten high impact crimes (HIC) in Nederland. Deze veelplegers worden gekenmerkt door meervoudige en complexe problematiek, waarbij naast crimineel gedrag bijvoorbeeld sprake is van psychische en/of verslavingsproblematiek, een licht verstandelijke beperking, schulden en/of dakloosheid. Sinds 2011 onderwerpt de Top600-aanpak ongeveer 600 personen aan een persoonsgerichte en integrale aanpak, waarbij elk persoon op de Top600-lijst een zogenoemde regisseur toegewezen krijgt. De regisseur stelt in samenspraak met alle bij de persoon betrokken organisaties een plan van aanpak op en coördineert deze aanpak. Het doel van de Top600-aanpak is drieledig: recidivevermindering (door een duurzame gedragsverandering), het verbeteren van het toekomstperspectief en het voorkomen van instroom van de broertjes en zusjes (en kinderen) van Top600-personen. De aanpak richt zich enerzijds op straffen en lik-op-stuk en anderzijds op het begeleiden en hulp bieden. De Top600-aanpak is ondergebracht bij het Actiecentrum Veiligheid en Zorg (AcVZ) en wordt uitgevoerd samen met meer dan 40 organisaties. In de huidige studie is onderzocht in hoeverre de Top600-aanpak effectief is in het terugdringen van recidive en dus in het bereiken van één van zijn doelen. INHOUD Inleiding Top600: opzet, theorie en eerder onderzoek Methode kwantitatief deel Methode kwalitatief deel Resultaten kwantitatief deel Resultaten kwalitatief deel Discussie en conclusie

ARTIKELEN Inleiding Jan van Dijk - Vijftig jaar victimologie vanuit wetenschapshistorisch perspectief Monika Smit - Veertig jaar onderzoek naar alleenstaande minderjarige vreemdelingen in Nederland Catrien Bijleveld - Empirisch juridisch onderzoek. Een impressie en beschouwing Edward Kleemans - Wetenschappelijk onderzoek naar georganiseerde misdaad en opsporingsmethode Katy de Kogel - Biocriminologie en forensische zorg: controverse - opbloei - integratie Peter van der Laan - Vijftig jaar onderzoek jeugdcriminaliteit en jeugdstrafrecht Gijs Weijters - Recidiveonderzoek in Nederland: een korte geschiedenis en blik op de toekomst Gerty Lensvelt-Mulders - Parels in het zand. Hoe het WODC zijn schatkist aan kennis wagenwijd openzet, ten dienste van beleid, wetenschap en samenlevingSAMENVATTING Vijftig jaar onderzoek, kennis, inzicht én impact. Voor u ligt een bijzonder themanummer van Justitiële verkenningen (Jv), geheel gewijd aan het gouden jubileum van het WODC. Een gouden jubileum is een bijzonder moment om bij stil te staan en op te reflecteren. Het WODC ontstond in 1973 uit het toenmalige Wetenschappelijk Voorlichtings- en documentatiecentrum (WVDC) van het ministerie van Justitie. Over de ontstaansgeschiedenis en de vroege jaren van het WODC is in het verleden al vaker in Justitiële verkenningen geschreven, bijvoorbeeld in het themanummer uit 1998 ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan. Dit themanummer is opgebouwd rond de ontwikkeling van kennisgebieden waarin het WODC een rol speelde en nog steeds speelt. Daarnaast is ter afsluiting een bijdrage opgenomen van Gerty Lensvelt-Mulders, de huidige directeur van het WODC, waarin zij de plannen van het WODC voor de komende tien jaar uiteenzet. Uit deze afsluitende bijdrage blijkt duidelijk dat het WODC niet stilstaat, maar probeert mee te bewegen met zijn tijd. Het instituut past zich aan en hoopt daarmee relevant te blijven.

Het doel van het onderzoek was om inzicht te krijgen in de bedoelde en onbedoelde gevolgen van de Wet doorberekening voor elk van de drie betrokken beroepsgroepen (gerechtsdeurwaarders, notarissen en advocaten). Daarnaast moest het onderzoek inzichten bieden in de mogelijkheden om de werking en de gevolgen van de wet te verbeteren, dat wil zeggen hoe positieve gevolgen kunnen worden vergroot en negatieve gevolgen kunnen worden verkleind of weggenomen. Inzicht diende te worden verkregen in de mate waarin de – door middel van een reconstructie van de beleidslogica in kaart te brengen – doelstellingen van de wet, zijn behaald en in hoeverre voorziene of niet voorziene neveneffecten zijn opgetreden. De centrale probleemstelling voor het onderzoek luidde: Wat zijn de bedoelde en onbedoelde gevolgen van de Wet doorberekening kosten toezicht en tuchtrecht juridische beroepen voor betrokken de beroepsgroepen? In hoeverre worden de doelstellingen van de wet behaald? Hoe zouden de werking en de gevolgen van de wet kunnen worden verbeterd?INHOUD Inleiding Reconstructie beleidslogica Procedures kostendoorberekening Gerechtsdeurwaarders Notarissen Advocaten Perspectief ministerie Conclusies Aanbevelingen

De hoofdvraag van het onderzoek bestaat uit twee delen. Ten eerste: welke alternatieve bedrijfsstructuren (ABS) bestaan er in Engeland, België (vooral Vlaanderen), Duitsland en Frankrijk, en welke ervaringen zijn er in de praktijk mee opgedaan? En ten tweede: hoe zou het toelaten van ABS in Nederland zich verhouden tot de toegang tot, de kernwaarden en privileges van, de samenwerkingsvormen in, en het toezicht op de advocatuur zoals we die in Nederland kennen? Met ‘advocaten’ wordt hier gedoeld op advocaten (Nederland en België), solicitors en barristers (Engeland), Rechtsanwälte (Duitsland) en avocats (Frankrijk en België). Met de resultaten van het onderzoek wil de aanvrager beter kunnen beoordelen of er binnen de advocatuur en het huidige systeem en instrumentarium van toezicht in Nederland ruimte kan bestaan voor alternatieve bedrijfsstructuren voor juridische dienstverlening door advocaten. De minister voor Rechtsbescherming heeft een dergelijk onderzoek in juni 2020 toegezegd aan de Tweede Kamer. INHOUD Over het onderzoek Nederland Engeland België Duitsland Frankrijk Landenvergelijking, evaluatie en conclusie

Dit onderzoek is uitgevoerd om meer inzicht te krijgen in de ontwikkelingspaden voor het optreden van rechtsextremistische radicalisering, met daarin centraal de rol van online sociale media platforms, aanbevelingsalgoritmen en de wisselwerking tussen de online- en offline contexten. De doelstellingen van het onderzoek waren de volgende: Wat zijn de ontwikkelingspaden voor het optreden van rechtsextremistische radicalisering en wat is daarbij de rol van online sociale mediaplatforms? Welke invloed hebben de aanbevelingsalgoritmen die op sociale mediaplatforms worden toegepast (nog) op rechtsextremistische radicalisering van gebruikers van deze platforms? Vindt er naast online radicalisering ook offline rekrutering plaats bij rechtsextremistische radicalisering (wisselwerking online en offline contexten)? Welke haalbare handelingsperspectieven zijn er om rechtsextremistische radicalisering via online sociale mediaplatforms tegen te gaan?INHOUD Introductie Radicaliseringsprocessen Rechtsextremistische content Aanbevelingsalgoritmen als sociale mediafuik Trials op Youtube en TikTok Online en offline radicalisering? Nieuwe regelgeving en handelingsperspectieven Conclusies

In de jeugdstrafrechtketen ondersteunt het Landelijk Instrumentarium Jeugdstrafrechtketen (LIJ) de ketenpartners bij het verzamelen en analyseren van informatie over de jongeren en hun leefomgeving. Met behulp van de instrumenten in het LIJ krijgen en geven de ketenpartners elkaar inzicht in wat nodig is om recidive te voorkomen. Onderdeel van het LIJ is het risicotaxatie-instrument Ritax. Met de Ritax worden de risico- en beschermende factoren van jeugdige verdachten in kaart gebracht, waarvan uit wetenschappelijk onderzoek bekend is dat ze de kans op herhaling van crimineel gedrag vergroten c.q. verkleinen. Met behulp van de met de Ritax verzamelde informatie wordt inzichtelijk gemaakt op welke domeinen de meeste risico’s liggen. Op basis van de risicoscores in de Ritax geeft het LIJ geautomatiseerd suggesties voor passende gedragsinterventies. De Ritax is in 2021 herzien en verbeterd op basis van een Nederlands normeringsonderzoek door Van der Put et al (2021). De vernieuwde Ritax - Ritax 2.0 - is in februari 2022 in gebruik genomen door raadsonderzoekers van de RvdK en jeugdreclasseringsmedewerkers van de Gecertificeerde Instellingen (GI’s). Het ministerie van Justitie en Veiligheid wil met een procesevaluatie van de implementatie eventuele knelpunten en problemen in kaart brengen. Het oordeel van de gebruikers van de Ritax was hierbij van belang. Dit rapport is een verslag van de evaluatie. De volgende vragen stonden in dit onderzoek centraal: Hoe is de implementatie van de Ritax 2.0 verlopen? Zijn er fouten, onduidelijkheden of knelpunten in de Ritax 2.0 waar gebruikers van het instrument tegenaan lopen? In hoeverre wordt de Ritax 2.0 anders gebruikt dan de oude versie? Hoe beoordelen gebruikers van het LIJ (RvdK, jeugdreclassering) de aanpassingen in de Ritax 2.0? In hoeverre zijn gebruikers tevreden over de aanpassingen? Wat zijn de ervaringen in het gebruik van de Ritax 2.0 bij jongeren tussen 18 en 23 jaar? Welke aanpassingen kunnen worden aanbevolen om eventueel vastgestelde knelpunten en problemen op te lossen? INHOUD Inleiding Ritax 2.0 Onderzoeksverantwoording Implementatie bij de RvdK Implementatie bij de jeugdreclassering Conclusie

ChatGPT is rapidly gaining interest and attracts many researchers, practitioners and users due to its availability, potentials and capabilities. Nevertheless, there are several voices and studies that point out the flaws of ChatGPT such as its hallucinations, factually incorrect statements, and potential for promoting harmful social biases. Being the focus area of this contribution, harmful social biases may result in unfair treatment or discrimination of (a member of) a social group. This paper aims at gaining insight into social biases incorporated in ChatGPT language models. To this end, we study the stereotypical behavior of ChatGPT. Stereotypes associate specific characteristics to groups and are related to social biases. The study is empirical and systematic, where about 2300 stereotypical probes in 6 formats (like questions and statements) and from 9 different social group categories (like age, country and profession) are posed to ChatGPT.

Als gevolg van de aanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten ontstond ook in Nederland de behoefte om wetgeving tot stand te brengen, specifiek met het oog op het voorkomen en bestrijden van terrorisme. Mede naar aanleiding van internationale verdragen en besluiten en nationale behoeften zijn sinds 2004 in Nederland verschillende contraterrorisme-wetten (hierna: CT-wetten) ingevoerd. De meeste van deze wetten zijn na verloop van tijd aan een evaluatie onderworpen. Aan een algehele of integrale evaluatie van alle CT-wetten die sinds 2004 zijn tot stand gebracht, heeft het tot nu toe echter ontbroken. De doelstelling van het onderhavige onderzoek is om, in navolging van reeds uitgevoerde evaluaties van afzonderlijke CT-wetten en de motie Bikker c.s., deze wetgeving in samenhang te evalueren en daarbij niet alleen stil te staan bij het centrale (nationale) niveau, maar ook het decentrale (lokale) niveau te betrekken. Deze doelstelling is vertaald in een drieledige probleemstelling: Hoe wordt de CT-wetgeving, in onderlinge samenhang bezien, geacht bij te dragen aan de aanpak van terrorisme en extremisme? Is de Nederlandse CT-wetgeving voldoende samenhangend bezien vanuit de (decentrale) (uitvoerings)praktijk? Zijn er neveneffecten van de CT-wetgeving, expliciet bij een beoordeling van de samenhang van deze wetgeving? INHOUD Inleiding Terrorisme- en terrorismebestrijding in Nederland Juridische analyse inzake de samenhang van de Nederlandse CT-wetgeving Ervaringen met CT-wetgeving en oordelen uit de praktijk, aandachtspunten in de 'law in action' Ervaringen met de CT-wetgeving op lokaal niveau Conclusies