De rechter op afstand

Abstract

De voorliggende rapportage doet verslag van een studie ten behoeve van de Commissie Evaluatie Wet herziening gerechtelijk kaart. De centrale vraag in deze verkenning luidt: ‘Heeft het opheffen van rechtspraak-locaties (c.q. toename van reisafstanden voor rechtzoekenden) consequenties voor het gebruik van rechtspraak?’.Bij ‘gebruik’ wordt onderscheid gemaakt tussen eisers en gedaagden. Eisers zijn de partijen die zaken aanbrengen. Minder gebruik betekent dat zij minder geneigd zijn hun geschil voor de rechter te brengen (met minder instroom van zaken als resultaat). Voor gedaagden zullen we onder ‘gebruik’ verstaan het voeren van verweer. Hogere drempels zouden ertoe kunnen leiden dat gedaagden vaker afzien van verweer, en zaken bij verstek worden afgedaan. Het onderzoek wordt uitgevoerd voor een specifiek type zaken: civiele handelszaken die onder de competentie van de kantonrechter vallen.In de factsheet ‘Schaalgrootte rechtspraak in eerste aanleg’ (Factsheet, 2017-4), eveneens vervaardigd ten behoeve van de Commissie Evaluatie Wet herziening gerechtelijk kaart, werd beschreven welke veranderingen rond de herziening van de gerechtelijke kaart optraden in de schaalgrootte van de rechtspraak. Daarbij werd vooral gekeken naar de eerste aanleg, en daarbinnen naar de locaties waar kantonrechtspraak plaatsvindt. INHOUD: 1. Inleiding 2. Onderzoeksvraag en conclusie 3. Het arrondissement Limburg 4. Het arrondissement Noord-Holland 5. Regressieanalyse