De toekomstbestendigheid van de politie

Abstract

Almost 5 years ago a huge operation started turning the decentralized Dutch police into a national organization under the command of one national superintendant. There were high expectations, like more efficiency, better ICT and higher crime solving rates. However, the reorganization led to a lot of insecurity and job changes for police officers. It seems the reorganization has been done in too much haste, because five years later the police struggles with many problems, like lower crime solving rates, continuing ICT problems, a lack of higher educated staff and public criticism relating to integrity issues and ethnnic profiling . The central theme of this special issue is what can be done to solve these problems and make the police future-proof. The first article analyzes what went wrong in the reorganization process. The second focuses on criminal investigation and the efforts to improve its performance. The significance of lower crime solving rates and the effect on public debate feelings of insecurity is discussed in a separate article. Then there is a contribution on public trust in the police, based on a research in a disadvantaged neigbourhood in Rotterdam. The changing role of the police in a superdiverse society is discussed in another article. Results of a comparative case study of 24 metropolises show a a major focus on risk management strategies, so is concluded in one of the contributions. The special issue ends with a book review of a recently appeared publication on the French police, which has been a national organization for 75 years. Index

Het is vijf jaar geleden dat Justitiële verkenningen een themanummer wijdde aan de politie. Dat was aan de vooravond van de omvorming naar een Nationale Politie per ingang van 1 januari 2013. Naast twijfels en kritische geluiden over deze megaoperatie, waren er ook hooggespannen verwachtingen, zoals hogere ophelderingspercentages, sterk in de wijken verankerde basisteams en goed functionerende ICT. Het is niet overdreven om te stellen dat dit reorganisatieproces behoorlijk rampzalig is verlopen. Op allerlei fronten functioneert de politie niet naar behoren. De ophelderingscijfers van misdrijven zijn gedaald, op terreinen als cybercrime heeft de politie niet de juiste expertise in huis en blijven de prestaties achter, integriteitskwesties doen zich de laatste tijd vaker voor en daarnaast is er regelmatig kritiek op etnische profilering en de wijze van bejegening van burgers. Het gebrek aan diversiteit van het personeelsbestand is tevens een nijpend probleem, inmiddels onderschreven door korpschef Erik Akerboom. Het duurzaam betrekken van hogeropgeleiden bij de politie stokt en de interne informatiehuishouding is niet op orde. Een nieuw fenomeen is dat de politieleiding nu – blijkens een eerder dit jaar uitgelekte notitie die bedoeld is voor het nieuwe kabinet – zelf stelt het zicht en de grip op criminaliteit te verliezen en te kampen met een handhavings-, opsporings- en vervolgingstekort. De centrale vraag in dit themanummer is hoe het politieapparaat een toekomstbestendige organisatie kan worden. Een politie die doelgericht opereert in een complexe samenleving, waarin moet worden samengewerkt met andere publieke organisaties en private partijen in veiligheidshandhaving, criminaliteitspreventie en opsporing. Een politie die het vertrouwen geniet van een ‘superdiverse’ bevolking en die erin slaagt de benodigde expertise binnen te halen en aan zich te binden om oude en nieuwe vormen van criminaliteit succesvol te kunnen bestrijden.