Hopeloze gevallen?

Abstract

ARTIKELEN: 1. E. Tonkens en J.W. Duyvendak - Paternalisme tussen verguizing en omarming; bemoeizorg en bemoeizucht van sociale professies na 1950 2. J. Wolf, E. Bransen en S. Nicholas - Mensen in de marge; kenmerken van sociaal kwetsbaren 3. G. van Brussel - 'Onbemiddelbaren' in Amsterdam; naar een integrale zorg 4. J.H.C. van de Paal, J.A. van Vliet en H-M. Don - Sociaal uitgeslotenen; de aanpak van het Leger des Heils 5. P.Ph. Nelissen - Kansarme en kansrijke gedetineerden; selectiviteit en tweedeling in penitentiaire inrichtingen 6. H.J.C. van Marle - Het concept onbehandelbaarheid in de terbeschikkingstelling SAMENVATTING: Het sociale en justitiële beleid staat de laatste jaren sterker in het teken van effectiviteit, 'afrekenen op resultaat' en zelfredzaamheid van cliënten. In positieve zin kan gesteld worden dat een groter beroep kan worden gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van cliënten. Zij die voldoende capaciteit hebben en gemotiveerd zijn kunnen rekenen op hulp en stimulans; zij vinden een baan, raken niet meer verslaafd of komen niet meer met justitie in aanraking. kenmerken; problemen en achterstanden). Verder wordt ingegaan op de mechanismen die achter selectieve aandacht en hulp schuil gaan. In hoeverre is er sprake van eersterangs en tweederangs cliënten? Is de situatie van multiprobleemgevallen uitzichtsloos of hopeloos? Hoe kan de hulpverlening aan die groep worden verbeterd?