Moraal in zaken

Abstract

Het corruptie- en fraudevirus lijkt steeds meer voort te woekeren in de Nederlandse samenleving. Steekpenningen, antedateren van declaraties, dubieuze faillissementen, belastingontduiking, fraude met verzekeringen, misbruik van Europese subsidies, al deze verschijnselen duiken met grote regelmaat op in de krantenkolommen. In het bedrijfsleven gaan miljarden aan misdaadgeld om, terwijl het aantal lege bv's en financiele adviesbureau's die bedreven zijn in versluieringsconstructies, onrustbarend is toegenomen. Na de banken hebben nu ook de accountants — na zeven jaar onderhandelen — een meldingsplicht gekregen: gevallen van hardnekkige fraude moeten worden gemeld bij de Centrale Recherche Informatiedienst. Veel accountants achten dit echter strijdig met hun geheimhoudingsplicht (bij notarissen en advocaten ligt dat overigens niet anders). Ethische gedragscodes vinden zowel bij particuliere als publieke organisaties steeds meer ingang. Naar Amerikaans voorbeeld lijkt nu elk respectabel bedrijf over een eigen integriteitsproject te beschikken. Uit een aantal bijdragen in dit nummer van Justitiele verkenningen blijkt dan ook dat de strijd tegen normvervaging serieus op gang is gekomen. Of de invoering van gedragscodes meer behelst dan een poging het imago van de organisatie te verbeteren, is uiteraard een andere vraag. Moraal in zaken dient als studiemateriaal voor het congres 'Samen sterk tegen criminaliteit' dat op 23 mei jl. door de Stichting Beroepsmoraal en Misdaadpreventie werd georganiseerd samenwerking met het ministerie van Justitie en de Vrije Universiteit te Amsterdam.