Procesevaluatie 'Patiënt op de juiste plek' in de forensische zorg

Abstract

In de periode voorafgaand aan de stelselwijziging forensische zorg, die uiteindelijk is gecodificeerd in de Wet forensische zorg (Wfz), werd de toeleiding van patiënten naar forensische zorg gekenmerkt door een gebrek aan systematiek en functionerend op basis van ‘ons kent ons’. Daardoor was de plaatsing van patiënten veelal capaciteits- en niet vraaggestuurd, wat leidde tot rechtsongelijkheid tussen patiënten afhankelijk van het arrondissement waar iemand berecht werd. Een centraal doel van de Wfz is dat patiënten op de juiste plek met de juiste forensische zorg worden geplaatst. Daaronder wordt verstaan dat een forensisch patiënt zorg ontvangt passend bij diens stoornis, op het vereiste beveiligingsniveau en waarbij er zo snel mogelijk met de behandeling van de betrokkene gestart kan worden. De onderzoeksvragen luiden: Worden de processen van indicatiestelling, matching en plaatsing uitgevoerd zoals beoogd? Welke factoren spelen een helpende of belemmerende rol bij de uitvoering van de indicatiestelling en de plaatsing? Biedt het forensisch zorgaanbod een adequate dekking voor de zorg- en beveiligingsvragen? Hoe vaak en in welke gevallen kan een patiënt wel of niet geplaatst worden op een plek die correspondeert met de zorg- en beveiligingsbehoeften die zijn vastgelegd in de indicatiestelling?INHOUD Inleiding Methoden De organisatie van indicatiestelling en plaatsing 'op papier' Ervaringen in de praktijk Helpende en belemmerende factoren in de praktijk Zorgaanbod in getal Indicatiestelling en plaatsing in getal Discussie en conclusie

Prior to the reorganization of the Dutch forensic care system in 2008, which was ultimately codified in the Forensic Care Act (Wet forensische zorg, hereinafter Wfz), there was a lack of standardization in the way patients were led to forensic healthcare. Direct connections between professionals were one of the main determinants of the type of forensic care patients received. A central goal of the Wfz is that patients are placed in the right place with the right forensic care. This means that a forensic patient should receive care appropriate to their disorder, at the required security level and at a place where the treatment can commence as quickly as possible. The most important means through which this goal can be facilitated by the Wfz is the implementation of the assessment and placement processes. In this study, the implementation of the assessment and placement processes is evaluated, as part of a broader evaluation of the Wfz.