Langdurig toezicht bij ernstige gewelds- en zedendelinquenten

Abstract

In 2018 is de Wet langdurig toezicht, gedragsbeïnvloeding en vrijheidsbeperking (Wlt) in werking getreden, een wet waarmee langdurig toezicht, behandeling en monitoring van ex-gedetineerden en (ex-)terbeschikkinggestelden (tbs) is geregeld. Onder bepaalde omstandigheden zijn voor hen toezichtmogelijkheden gecreëerd, na afloop van de straf en/of maatregel. Dit toezicht is telkens te verlengen en daarmee van tevoren van onbekende totale duur. Het doel van de Wlt is het voorkomen van herhaling van zeden- en zware geweldsdelicten. Vanuit de Tweede Kamer zijn in het wetgevingstraject over de Wlt zorgen geuit over de toepassing en de uitvoerbaarheid van toezicht op de langere termijn. De onderzoekspopulatie bestaat uit volwassen onder toezicht gestelden die in de doelgroep van de Wlt vallen, te weten (ex-)justitiabelen die een gevangenisstraf van één jaar of meer en/of een tbs-maatregel hebben gehad en/of een psychische stoornis hebben; in het kort: de Wlt-populatie. Het doel van het huidige onderzoek is onderzoeken of voor de genoemde Wlt-populatie toezicht/behandelprogramma’s of elementen daarvan bekend zijn die kunnen helpen in het houden van langdurig(er) toezicht. Naast het in kaart brengen van effectieve toezicht/behandelprogramma’s voor langdurig toezicht zijn de veronderstelde werkzame mechanismen van de programma’s, de overeenkomsten en verschillen tussen de gevonden programma’s en elementen en eerder onderzoek naar effectief toezicht, en de manier waarop langdurig toezicht gemonitord kan worden in kaart gebracht. Onder toezicht wordt het gehele traject van re-integratie van een justitiabele verstaan: het toezicht dat door de reclassering wordt gehouden, maar ook behandelprogramma’s, trainingen, interventies of cursussen die tijdens het toezicht plaatsvinden. Het betreft alleen toezicht ‘aan de achterdeur’, als sluitstuk van een gevangenisstraf en/of tbs-maatregel. INHOUD Inleiding en methoden Effectiviteit van toezicht/behandelprogramma's Effectieve toezicht- en behandelprogramma's op lange termijn en de werkzame mechanismen Conclusie

In 2018, a new law – the Long-Term Supervision, Behavioural Control and Restriction of Freedom of Movement Act (LTSA; in Dutch: Wet langdurig toezicht, gedragsbeïnvloeding en vrijheidsbeperking) – was implemented in the Netherlands. This Act allows for long-term supervision, treatment and monitoring of former prisoners and offenders detained or formerly detained under a mandatory treatment order (tbs-order; maatregel terbeschikkingstelling). Supervision opportunities have been created for them under certain circumstances, after the end of the sentence and/or tbs-order. This supervision can be extended indefinitely and is thus at the start of unknown overall duration. The LTSA’s objective is to prevent the repetition of sex and violent offences. During the process leading up to this new Act, the House of Representatives expressed its concerns about the application and feasibility of long-term supervision. The objective of the current meta-review is to find out whether there are any supervision/treatment programmes or elements thereof available for the aforementioned LTSA population that could help in establishing long-term or longer-term supervision. Further to identifying effective supervision/treatment programmes for long-term supervision, the supposed working mechanisms of the programmes were deducted, the similarities and differences between the programmes and elements found and previous research on effective short-term supervision, and the ways in which long-term supervision can be monitored were studied.