De gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel in 2021

Abstract

Met de Wet langdurig toezicht, gedragsbeïnvloeding en vrijheidsbeperking (Wlt) is het mogelijk geworden langduriger en onder bepaalde voorwaarden levenslang toezicht te houden op personen die wegens een ernstig gewelds- of zedendelict zijn veroordeeld tot een gevangenisstraf en/of een maatregel terbeschikkingstelling (tbs). De gedrags-beïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel (GVM) is één van de drie onderdelen van de Wlt en geldt vanaf 1 januari 2018. Met deze zelfstandige toezichtmaatregel kan toezicht worden gehouden na afloop van een gevangenisstraf en/of tbs-maatregel. Aan de GVM kunnen voorwaarden worden verbonden waaraan de betrokkene zich moet houden, bijvoorbeeld een verplichte behandeling, locatie- of gebiedsverbod of een verbod om Nederland te verlaten. De reclassering is de toezichthoudende partij. De GVM is volgens de wetgever bij uitstek geschikt voor personen aan wie een variant van de tbs-maatregel is opgelegd die bij wet een maximale duur kent: de tbs met voorwaarden (maximaal negen jaar) en de gemaximeerde tbs-maatregel (maximaal vier jaar). Tevens zijn potentieel uitreizende zedendelinquenten, verdachten die het pro Justitia (pJ)-onderzoek weigeren en personen veroordeeld voor een terroristisch misdrijf genoemd als doelgroep. Het WODC monitort het aantal opleggingen en kenmerken van de GVM in de eerste vijf jaar: 2018 tot en met 2022. De cijfers over de GVM zijn elk jaar enigszins aan verandering onderhevig, omdat er uitspraken in hoger beroep bijkomen. Dit rapport blikt terug op de cijfers over de GVM’s uit 2018 tot en met 2020 en laat de resultaten van de nieuwe opleggingen tot de GVM in 2021 zien. Doelstelling en onderzoeksvragen Het doel van het huidige rapport is het terugblikken op de cijfers over de GVM uit 2018 tot en met 2020 en het geven van informatie over de GVM in 2021. De onderzoeks-vragen gaan over het aantal opleggingen, kenmerken van de opleggingen, adviezen van de reclassering en het Nederlands Instituut voor Forensische Psychiatrie en Psychologie (NIFP) en de argumentatie van de rechtbanken en hoven. Ook zijn er inmiddels enkele uitspraken over de tenuitvoerlegging van de GVM. INHOUD Inleiding Opleggingen van de GVM's Conclusies

The Long-Term Supervision Act (LTSA; Wet Langdurig Toezicht) makes it possible to provide long-term or, under certain circumstances, even life-long supervision on (mentally ill) violent or sex offenders, who are sentenced to time in prison or who have been imposed a tbs-order (maatregel terbeschikkingstelling). The tbs-order is a judicial measure that entails mandatory hospitalization and treatment in a forensic psychiatric hospital (Article 37a.1 Dutch Criminal Code [DCC]). The Measure on Behavioural Influence and Limitation of Freedom (MBI; Gedragsbeïnvloedende en Vrijheidsbeperkende maatregel) is one of the three parts of the LTSA, and came into effect on the 1st of January 2018. This independent supervision measure makes it possible to provide supervision after a prison sentence and/or tbs-order. With the MBI, supervision by Probation Services is imposed and each individual has to adhere to certain conditions. For example, mandatory treatment, a location or area ban, or being prohibited to leave The Netherlands. The Probation Service (reclassering) is responsible for supervising offenders with an MBI. The goal of the current report is to look back on primary court impositions of the MBI in 2018 to 2020 and give new information about MBI impositions in 2021. The research questions are about the amount of MBI impositions and their characteristics, recommendations about the necessity of the MBI from the Probation Services and the Netherlands Institute for Forensic Psychiatry and Psychology (Nederlands Instituut voor Forensische psychiatrie en psychologie; NIFP), and the reasoning of primary, appeal and higher appeal courts decisions to impose the MBI. Moreover, there are now several court rulings about the execution of the MBI.

The study answers the following research questions: Which indicators can be used to gain insight into the extent to which ransomware attacks on organizations and companies in the Netherlands occur and the nature and consequences of these attacks with regard to the characteristics of the affected organizations and companies, the response to the attacks, the damage suffered and other consequences? Do existing data sources contain information that provide insight into the relevant indicators? Based on existing data sources, what image can be formed for the years 2020, 2021 and 2022 about the extent to which ransomware attacks on organizations and companies in the Netherlands occur and the nature and consequences of these attacks in terms of the characteristics of the organizations and companies involved, the response to the attacks, the damage suffered and other consequences? What limitations do existing data sources have with regard to the availability, completeness and quality of information and to what extent are there other limitations? How can these limitations be reduced or removed?