Een onderzoek naar de totstandkoming en kwaliteit van, het toezicht op, en beroepsmogelijkheden tegen ideologische duidingen

Abstract

In dit onderzoek wordt gekeken naar de totstandkoming en kwaliteit van, het toezicht op, en beroepsmogelijkheden tegen ideologische duidingen in de volgende vier ketens: de persoonsgerichte aanpak (PGA), de detentieketen, de strafrechtketen en de jeugdbeschermingsketen. Om inzicht te krijgen in de duidingspraktijk binnen de vier ketens, zijn onderzoeksvragen opgesteld verdeeld in vier thema’s: Beschrijving: In welke situaties is ideologische duiding belangrijk en hoe verloopt het proces waarbinnen ideologische duidingen tot stand komen? Kwaliteit van duidingen: In hoeverre wordt de kwaliteit van ideologische duidingen getoetst aan bepaalde criteria? Toezicht op duidingsprocedures: Hoe is het toezicht op de inzet en kwaliteit van ideologische duidingen binnen de verschillende ketens georganiseerd? Beroepsmogelijkheden en contra-expertise: Welke beroepsmogelijkheden zijn er tegen de totstandkoming en consequenties van ideologische duidingen?INHOUD Introductie Wetenschappelijk kader Onderzoeksmethode Resultaten Slothoofdstuk

In the Netherlands, assessments of extremist ideologies take on a central role in both preventive and repressive contexts. In four domains, including the preventive person-centered approach (Persoonsgerichte aanpak; PGA), the prison system, the criminal law system, and the child protection system, professionals have been conducting ideological assessments in the context of preventing and countering radicalization and extremism. These “ideological assessments”1 can include risk assessments to determine the risk of violent extremism, but also take the shape of interpreting signals, or assessing expressions. Usually, signaling can be done by a wide range of professionals, while assessments are carried out by qualified experts. Such assessments are used for various purposes depending on whether they are made in, for example, a preventive context, or during criminal prosecution. As these assessments can have far-reaching consequences for individual lives, careers and families, it is pivotal that they are accurate, and that assessment procedures are being dealt with carefully. To date, however, it remains largely unclear why and how ideological assessments are conducted, by whom, and whether there are possibilities for contra-expertise and appeal. The present study aims to fill these knowledge gaps.