Toepassing draagkrachtbeginsel bij geldboetes

Abstract

Bij het cumulatief opleggen van geldboetes bij meerdaadse samenloop in strafzaken kan met behulp van het draagkrachtbeginsel (art 24 Sr) de proportionaliteit van de straf worden gewaarborgd. Het draagkrachtbeginsel is echter onvoldoende concreet uitgewerkt om in de praktijk handvatten te bieden voor enerzijds maatwerk en anderzijds consistentie bij het (cumulatief) opleggen van geldboetes. Het onderzoek hangt samen met herziening van de regeling inzake de meerdaadse samenloop in strafzaken, waarbij soms sprake is van een cumulatie van geldboetes. Om te komen tot een toepassing van het draagkrachtbeginsel in deze regeling is het nodig om dit beginsel meer concrete inhoud te geven. Onderzocht wordt hoe in de praktijk van de straftoemeting rechters invulling geven aan het draagkrachtbeginsel. Op welke manier zou aan de toepassing van het draagkrachtbeginsel meer inhoud kunnen worden gegeven? Hoe kan daarbij in geval van cumulatie van geldboetes de (matigende) doorwerking van de meerdaadse samenloopregeling worden vormgegeven? Het onderzoek dient criteria op te stellen voor het beoordelen van de draagkracht van een verdachte en richtlijnen te formuleren die het mogelijk maken rekening te houden met de draagkracht van een verdachte in overeenstemming met het draagkrachtbeginsel. INHOUD: 1. Inleiding 2. Juridisch kader 3. Het draagkrachtbeginsel in de praktijk 4. Alternatieve toepassing van het draagkrachtbeginsel 5. Conclusies en aanbevelingen