Omgangsregeling tussen ouders na scheiding

Abstract

The aim of this literature study is to clarify whether it is desirable to introduce a legal starting point that in principle distributes the care rights and obligations after divorce equally between both parents, but where the parents – or if necessary the judge – are free to arrive at a different distribution. Regioplan looked also at other countries that already introduced co-parenting as a priority model, to learn more about the consequences of this. The three countries that were central to this part of the study were Sweden, Belgium, and Australia.

Op 1 maart 2009 is de Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding in werking getreden. In deze wet is opgenomen dat een kind na een scheiding van zijn ouders recht heeft op een gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders en ouders die gaan scheiden moeten verplicht een ouderschapsplan opstellen. Hierin worden afspraken vastgesteld over hun minderjarige kinderen, waaronder hoe zij de verzorging en opvoedingstaken verdelen. Vanaf 2009 is het opstellen van een ouderschapsplan bij scheiding verplicht voor ouders die getrouwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben. Dit geldt ook voor samenwonende ouders met gezamenlijk gezag, die uit elkaar gaan. Dit literatuuronderzoek heeft tot doel om inzichtelijk te maken of het wenselijk is dat er een wettelijk uitgangspunt wordt ingevoerd dat de zorgrechten en -plichten na scheiding in beginsel gelijk verdeelt over beide ouders, maar waarbij het de ouders – of indien nodig de rechter – vrij staat om te komen tot een andere verdeling.