Verboden huwelijken

Abstract

On 5 December 2015 the Act Combatting Forced Marriages (referred to hereafter as: the Act), entered into force in the Netherlands. From June 2019 until November 2019 Maastricht University and the Verwey-Jonker Institute carried out research to investigate how this Act works in practice. The Act aims, on the one hand, to further reduce the number of forced marriages that are celebrated in the Netherlands and, on the other, to limit the recognition of foreign marriages in the Netherlands to those marriages which reflect generally accepted forms of marriage in the Netherlands. Accordingly, the Act has produced a number of changes in Dutch marriage law and in the regulation of the recognition of foreign marriages. Dutch marriage law has been amended to ensure that aspirant spouses must have attained the age of eighteen and stricter requirements have been applied to marriages between blood relatives in the collateral line in the third and fourth degree. Furthermore, mechanisms to combat forced marriages, child marriages and polygamous marriages have been extended. Two categories of research questions were distinguished: (quantitative) research questions regarding the numbers and characteristics of marriages falling within the scope of the Act and (qualitative) research questions regarding the use and application of the Act. The latter category involved the application of the Act by those persons charged with enforcing the Act (i.e. judges, civil status registrars and officials of the Immigration and Naturalisation Service (IND)), as well as the use of the Act, alongside factors which influence its use by the target groups.

Op 5 december 2015 is de Wet tegengaan huwelijksdwang (verder te noemen: de Wet) in werking getreden. Vanaf juni 2019 tot november 2019 is onderzocht hoe de Wet in de praktijk werkt. De Wet beoogt huwelijksdwang in Nederland verder te beteugelen en de erkenning van in het buitenland gesloten huwelijken te beperken tot huwelijken die overeenstemmen met het in Nederland algemeen geaccepteerde karakter van het huwelijk. In het Nederlandse huwelijksrecht is de mogelijkheid afgeschaft om beneden de leeftijd van achttien jaar te trouwen, zijn strengere eisen gesteld aan huwelijken tussen verwanten in de derde en vierde graad, en zijn de voorzieningen uitgebreid om iets te ondernemen tegen gedwongen huwelijken, kindhuwelijken en polygame huwelijken. Verder regelt de Wet dat buitenlandse huwelijken die onder dwang zijn aangegaan, buitenlandse kindhuwelijken en polygame huwelijken die een band met Nederland hebben, in Nederland niet meer kunnen worden erkend. Er worden twee categorieën onderzoeksvragen onderscheiden: (kwantitatieve) onderzoeksvragen naar aantallen en kenmerken van huwelijkssituaties die onder het toepassingsbereik van de Wet vallen, en (kwalitatieve) onderzoeksvragen over het gebruik en de toepassing van de Wet. Bij de laatste categorie gaat het om de toepassing van de Wet door degenen die de Wet moeten uitvoeren (rechters, ambtenaren burgerlijke stand en IND-ambtenaren), en om het gebruik van de Wet, en de factoren die van invloed zijn op dit gebruik, door de doelgroepen.