De inzet van familienetwerkberaden in de jeugdbescherming

Abstract

In the Netherlands, the model of Family Group Conferencing (FGC) is increasingly used for decision-making in child welfare. Whereas in regular care the child protection worker is responsible for drawing up a care plan, in FGC a coordinator helps the family to gather all parties with an interest in the wellbeing of a child and its family to make a family group plan that is meant to ensure and support active responsibility of the family and its social network. From January 1, 2015 a Dutch law has been implemented in the Netherlands that requires youth care organizations to offer parents the opportunity to develop a family group plan, in voluntary as well as in compulsory care (Child and Youth Act, 2015). The current research project was conducted to answer the question Does the implementation of FGC result in improved protection of children and adolescents who have been placed on a supervision order, and which characteristics affect the results of FGC?.

In het afgelopen decennium worden familienetwerkberaden, zoals Eigen Kracht conferenties (EK-C) en familienetwerkberaden ontwikkeld vanuit de Sociale Netwerk Strategieën (SoNeStra) in toenemende mate ingezet als besluitvormingsmodel in de jeugdzorg en jeugdbescherming in Nederland. Waar doorgaans de jeugdhulpverlener of de gezinsvoogdijwerker de leiding neemt bij het opstellen van een plan om de (opvoedings)problemen in het gezin aan te pakken, wordt binnen het model van familienetwerkberaden de verantwoordelijkheid voor het plan neergelegd bij het gezin. Het doel van familienetwerkberaden is om het gezin met haar netwerk, onder leiding van een al dan niet onafhankelijke coördinator, zelf een plan (familiegroepsplan) te laten maken voor de aanpak van problemen op een manier dat zelf regie gehouden wordt, maar onder voorwaarde dat de veiligheid van de in het gezin aanwezige kinderen gewaarborgd is. Sinds 1 januari 2015 is in de Jeugdwet vastgelegd dat de jeugdhulpaanbieder of de gecertificeerde instelling ouders als eerste de mogelijkheid moet bieden om, binnen een redelijke termijn, een familiegroepsplan op te stellen (Jeugdwet, artikel 4.1.2). Dit geldt voor zowel de (vrijwillige) jeugdhulp als voor de (gedwongen) jeugdbescherming. Het voorliggend onderzoek is uitgevoerd om antwoord te geven op de vraag Zorgt de inzet van familienetwerkberaden voor een betere bescherming van kinderen en jongeren die onder toezicht gesteld zijn en door welke kenmerken wordt dit beïnvloed? INHOUD: Deelstudie I - Een systematische review en meta-analyse van de uitkomsten van studies naar de effectiviteit van familienetwerkberaden. Deelstudie II - Een kwalitatief onderzoek naar de praktijkervaringen van familienetwerkberaden bij gezinnen in de jeugdbescherming. Deelstudie III - Een kwalitatief onderzoek naar de inhoud van familiegroepsplannen. Deelstudie IV - Een kwantitatief onderzoek naar de korte termijn resultaten van familienetwerkberaden in de jeugdbescherming. Deelstudie V - Een kwantitatief onderzoek naar de lange termijn resultaten van familienetwerkberaden in de jeugdbescherming