Evaluatie van de Wet herziening gerechtelijke kaart

Abstract

Met de inwerkingtreding van de Wet herziening gerechtelijke kaart (Wet HGK) per 1 januari 2013 is het aantal ressorten en arrondissementen verminderd. Deze nieuwe schaalgrootte moet de rechterlijke macht in staat stellen om zaken tijdig, met voldoende kwaliteit en tegen redelijke kosten te kunnen afhandelen, doordat de afzonderlijke gerechten en parketten kunnen beschikken over voldoende personeel en over voldoende aanbod van zaken. Tevens krijgt de rechtspraak meer ruimte om zich op specifieke terreinen binnen de nieuwe rechtbanken te specialiseren. De herziening introduceert verder een nieuwe inrichting van het gerechtsbestuur.Het onderhavige onderzoek richt zich op de samenwerking in de strafrechtketen in de eerste lijn. Het onderzoek strekt tot voorlichting van de Commissie Evaluatie Wet herziening gerechtelijke kaart (voorzitter: prof. mr. dr. H.R.B.M. Kummeling) die de Wet herziening gerechtelijke kaart en de Splitsingswet moet evalueren. Het doel van het onderzoek is om te vast te stellen wat de werking van de Wet herziening gerechtelijke kaart en de Splitsingswet is (geweest) voor wat betreft de samenwerking in de strafrechtketen in de eerste lijn en hoe deze werking kan worden verklaard. Het antwoord hierop biedt de mogelijkheid te beoordelen of de herziening van de gerechtelijke kaart heeft bijgedragen aan een effectievere en efficiëntere samenwerking in de strafrechtketen. INHOUD: 1. Aanleiding voor en opzet van het onderzoek 2. Theoretisch kader 3. Analyse van de doelen van de Wet herziening gerechtelijke kaart en de Splitsingswet 4. Beschrijving en empirische analyse 5. Bevindingen 6. Samenvatting 7. Lijst van aangehaalde literatuur 8. Bijlagen