Communicerende grondslagen van extraterritoriale rechtsmacht

Abstract

Following a comprehensive analysis of the legal system of four countries (Belgium, Germany, England and Wales and the Netherlands) and of international law, the study seeks to offer recommendations on how to improve the Dutch approach of jurisdiction over extraterritorial offences.

In het wetsvoorstel partiële wijziging van het Wetboek van Strafrecht, het Wetboek van Strafvordering en enkele aanverwante wetten wordt voorgesteld om de extraterritoriale rechtsmacht voor strafbare feiten, omschreven in het Raad van Europa Verdrag inzake bestrijding van mensenhandel, op drie punten uit te breiden. De regeling van de extraterritoriale rechtsmacht is vaak uitvloeisel van uitvoeringswetgeving. Het is nodig om de territoriale rechtsmacht in breder verband aan een nader onderzoek te onderwerpen waarbij de vergelijking met buitenlandse stelsels voor de hand ligt. Het rapport is als volgt ingedeeld. Allereerst worden de onderzocht landen afzonderlijk besproken. Hierin komt zowel de stand van het recht als de wijze waarop in de praktijk omgaat met extraterritoriale rechtsmacht aan de orde. In hoofdstuk 6 staat de betekenis van het volkenrecht voor de extraterritoriale rechtsmacht centraal. Bij de conclusies en aanbevelingen in hoofdstuk 7 wordt ook een mogelijk alternatief scenario voor de rechtsmachtregeling aangeboden. De bijlagen 1-4 geven per land een overzicht van de delicten waarvoor extraterritoriale rechtsmacht geldt.