Cameratoezicht in het publieke domein in EU-landen

Abstract

The use of CCTV in public space is currently a topic of major public interest. A number of cities have placed cameras in public spaces or plan to do so. Yet expertise and know-how in the Netherlands on the conditions, regulations and effects of the use of CCTV in public spaces is very limited. There is a need, therefore, for a literature survey into aspects of camera supervision in public space in countries of the European Union with experience in this field. A number of research questions are central in this, concerning the purpose of camera supervision, the conditions, the implementation and the effects. Telephone enquiries made with the Ministries of the Interior or Justice (or both) in a number of countries revealed that CCTV is being used in public spaces in Great Britain, Ireland, France, Belgium and Finland and that relevant information is available. The practical experiences in these countries were studied. Since written information was not always present, use was also made of verbal information. In addition to analysing the literature on camera supervision in public space, telephone interviews were held with experts in this field in the relevant countries, combined with a visit to the ‘Home Office’ and a camera project in Great Britain.

Het gebruik van camera’s in het publieke domein staat op dit moment sterk in de belangstelling. Diverse steden hebben camera’s in het publieke domein geplaatst of zijn van plan dit te gaan doen. In Nederland is er echter weinig kennis beschikbaar over de voorwaarden, regelgeving en effecten van cameratoezicht in het publieke domein. Daarom is er behoefte aan een literatuurstudie naar de aspecten van cameratoezicht in het publieke domein in landen van de Europese Unie waar men reeds ervaringen hiermee heeft opgedaan. Hierbij staat een aantal onderzoeksvragen centraal. Het gaat om het doel van cameratoezicht, de voorwaarden, de uitvoering en de effecten. Om deze vragen te beantwoorden is telefonisch contact gezocht met de ministeries van Binnenlandse Zaken of Justitie (of beiden) in de diverse landen. Hieruit bleek dat in Groot-Brittannië, Ierland, Frankrijk, België en Finland cameratoezicht in het publieke domein was en dat informatie hieromtrent aanwezig was. Naar deze landen is nader onderzoek verricht. Omdat geschreven informatie niet altijd aanwezig bleek te zijn, is er ook gebruik gemaakt van mondelinge informatie. Naast het analyseren van de literatuur over cameratoezicht in het publieke domein hebben verscheidende telefonische interviews plaatsgevonden met experts op dit gebied in de desbetreffende landen en is er een bezoek gebracht aan het ‘Home Office’ en een cameraproject in Groot-Brittannië.